(1) Op weg naar Hamburger Country

De vakantie begint echt als Robin ons heeft afgezet op Schiphol. In onze 1e vlucht vliegen we over de kust (waar we mooi Scheveningen, pier, havenhoofden en zandmotor zien liggen) Engeland, Ierland en steken dan de Oceaan over naar Houston. De 2 uur overstaptijd die we daar hadden was te kort om alle Amerikaanse formaliteiten (zoals Formulieren, Immigratie, Pasfoto, 10 vingerafdrukken, bagage ophalen en weer laten inchecken nogmaals door de scan en dan naar de andere kant van het vliegveld). We sprinten ons tenslotte naar de Gate (omdat werd omgeroepen dat het vliegtuig z'n deuren bijna ging sluiten). Hijgend meldde Sjaak zich en kon z'n voet nog tussen de deur zetten, waarop de Purser vroeg "Sirr, where is your Wife?". Nadat Carla 5 minuten later ook het vliegtuig gevonden had vliegen we naar onze eindbestemming Los Angeles, en halen daar onze huurauto voor de komende 3,5 week op. We mogen zelf uitzoeken welke (mid size SUV) we op het terrein nemen. Even later rijden we met een nieuwe Chrevrolet Captiva (een 3 liter V6) naar ons Motel. Lang leve de uitvinder van het navigatie systeem, want anders wordt het toch eeeeeerg lastig in z'n grote stad. Het 1e wat onderweg opvalt is dat iedereen hier in enorm luxe, snelle of grote auto's rijd. Het rijden went snel, gewoon rechts rijden, niet uit kijken voor 2 wielers (want die zien we hier vrijwel niet) en iedereen rijd beleeft. De "4-way-stop" kruispunten zijn wel even nieuw (wie het eerst stopt mag ook weer als eerste rijden). Door de dag die door het tijdsverschil 9 uur langer duurt zijn we 's avonds aardig uitgeteld van deze reisdag.



(2) Los Angeles

Vandaag gaan we Los Angeles verkennen. Eerst naar Hollywood ooit het hart van de Amerikaanse film industrie. Op Hollywood Bouelvard bekijken we de sterren van de "walk of fame", die niet alleen in de straattegels vereeuwigd zijn maar van enkele ook een "Look a like" zien rondlopen.

In Bellerly Hills (het wassenaar van Amerika) bekijken we of er nog een stulpje te koop staat, maar helaas... Winkelen op Rodeo drive (de PC hoofdstraat) doen we maar niet (het parkeren alleen is al bijna onbetaalbaar ;) maar wel aardig om eens gezien te hebben. Het is zo'n 30 graden.

De rest van de dag en avond brengen we door op Venice Beach (je weet wel Bay Watch) en z'n lange boulevard. Er loopt, fietst, skate, surft, rent sport en vliegt hier echt van alles rond. Erg gezellig om dit allemaal te zien. Er mag trouwen op het strand niet gerookt worden evenals sterke drank. 's Avonds eten we lekker Italiaans op de boulevard.






(3) (Hot) Palm Springs

Al vroeg vertrekken uit het drukke LA en rijden naar het mondaine Palm Springs (een stad waar rijke Amerikanen graag komen overwinteren) , onderweg houden ons eerst aan de max. van 55 Miles per uur, maar worden Links en Rechts door iedereen ingehaald (ja je hoeft niet op de rechtse baan te rijden, je kiest gewoon 1 van de 5 banen). Als we om 10 uur in Palm Springs uit onze stappen schrikken we ons een hoedje, het is 42 graden ! Dat is echt HOT,maar gelukkig heeft ons Hotel een lekker zwembad. De geplande wandeltocht door de Canyons van deze oase stad slaan we wezenlijk maar over. Als aan het eind van de middag de zon achter de bergen verdwenen is verkennen we de stad die ook dan pas echt tot leven komt.






(4) Joshua Tree National Park

Na een Typisch Amerikaans ontbijt (zelf wafels bakken en verder veel zoetigheid, dus afvallen zal er niet inzitten deze vakantie) gaan we ons eerst even wapenen tegen de warmte. We gooien de gisteren aangeschafte Koelbox vol met drinken en een paar kilo ijsblokjes (voor dit doel staat in alle hotels wel een grote ijsblokjes machine). Vandaag gaan we ons 1e Nationale Park bezoeken Joshua Tree (3x raden welke boom/struik er in dit park groeit), en schaffen (omdat het voordeliger is gezien het aantal nationale parken waar we de komende weken nog naar toe gaan) direct maar een Nationale Parken jaarkaart aan. Het is een mooi stukje natuurschoon wat we daar zien, van bijzondere struiken/cactussen en rots partijen. Het is maar goed dat we veel drinken hebben meegenomen, want als we na 150 km het park uitrijden zien we een man uitgeput onder een boom zitten. Hij is met z'n zoon al de hele dag (in de hitte) door het park aan het fietsen en zitten zonder drinken. Na onze goede daad van vandaag en zijn "God bles You" rijden we door naar ons Motel in Blythe. Als we 's avonds uit eten gaan betrekt ineens de lucht en zitten we plots in een zandstorm. De restaurant eigenaar stelt Carla gerust en zegt dat een zandstorm vanuit de woestijn voor deze tijd wel vaker voorkomt. Na een uurtje knapt het weertje weer op.









(5) Sedona

Vandaag de langste route van de vakantie (ongeveer 400km) op weg naar Sedona in de staat Arizona. Het landschap veranderd elk uur, de dorre woestijn gaat over in een bergachtig gebied met grote Cactussen (je weet wel uit die Westerns films met John Wayne). Niet alleen hieraan maar ook aan het grote formaat vrachtwagens en campers (soms ook formaat vrachtauto met aanhangauto) weet je dat je in Amerika bent. Onderweg doen we wat boodschappen bij "Wallmarkt", een grote supermarkt te vergelijken met de Jumbo+Mediamarkt+Karwei+C&A+Beversport in één. In het laatste deel van de reis verandert de kleur naar een indrukwekkend mooi rood landschap van rotsen/bergen, we zijn aangekomen in Red Rock Country. En onze eindbestemming Sedona ligt daar binnen in (hebben wij even mazzel ;) Het gaat 's middags ook nog even onweren en regenen, maar gelukkig trekt de lucht op tijd open zodat we van de zonsondergang op de Red Rocks kunnen genieten.




(dinsdag) omdat we nog een paar wandeltochten door het mooie gebied van Sedona willen maken, hebben we hier 2 overnachtingen. Het weer is met 18 graden een stuk koeler, maar uitstekend om te hiken (niet slim met witte schoenen door de red rocks) we hadden ons iets vergist in de afstand (we kwamen er later achter de tocht natuurlijk in mijlen was aangegeven en niet in km's ;)


(woensdag) voordat we naar de Gand Canyon reizen, brengen we eerst nog een bezoek aan het Slide Rock State park. Sjaak wil daar de natuurlijke wild waterbaan (door het water in de rostsen uitgeslepen geul) uitproberen. Gaaf hoor !


(6) Grand Canyon

Na de waterpret volgen we een mooie route richting Grand Canyon. Onderweg gaat het bergachtige gebied over in beboste hoogvlaktes (2200m). Onderweg even gestopt vanwege een overtrekkende hoosbui met onweer, daarna snel verder. En even later rijden we het Grand Canyon National Park in, uiteraard willen we eerst de canyon zien. Auto geparkeerd, en dan lopen in de richting naar waar de borden wijzen. Raar het hele gebied is vlak ... je ziet nog niets ... je komt steeds dichter bij ... nog 20 meter en dan .... kijk je in de 1 km diepe Grand Canyon Wooowww ! Wat een uitzicht, mooie kleuren en ongelooflijk groot. Helemaal onderin moet de Colorado rivier stromen, maar zonder verrekijker kunnen wij dat niet te zien. Nadat enige tijd later onze mond weer is dichtgevallen zien we in het informatie centrum een film over het ontstaan en ontdekking van de Canyon. Als we in onze Lodge hebben ingecheckt (een paar honderd meter van de Canyon) bekijken we 's Avonds de zonsondergang, mooi en erg gezellig omdat we niet de enige zijn. Echt de hele rand van de Canyon zit vol met amateur fotografen en die zo te horen komen vanuit de hele wereld.







(donderdag) vanmorgen bij het opstaan werden we verrast door enkele herten die achter onze Lodge aan het grazen waren, (omdat we vergeten waren de batterij van de NIKON op te laden, geen foto hiervan). Het eindpunt van vandaag is Page, de hele route loopt parallel aan (en zelfs gedeeltelijk door) de Canyon en stoppen daarom nog regelmatig bij één van de vele uitzichtpunt naar de Grand Canyon en de Colorado rivier die hier door heen stroomt te kijken (even een Wiki weetje: totaal is de Grand Caynon 400 km lang en maximaal 30 km breed) het blijft onvoorstelbaar dat stromend water deze enorme canyon heeft doen ontstaan.




(7) Page en de omgeving

Je merkt aan de vele verkoop stalletjes langs de weg dat we ondertussen in het land van de van Natives (of te wel de oorspronkelijke bewoners van Amerika of te wel de Indianen) zijn aangekomen. Een paar kilometer voor Page komen we langs "Horse Shoe Bend" genoemd naar de rivier die hier de Canyon heeft uitgeslepen in de vorm van een hoefijzer. Ook (het wordt misschien ééntonig) weer erg mooi. In de diepte zien we kanoërs door de Colorado rivier peddelen. 's Avonds aan het zwembad onder het genot van een paar Grand Canyon biertjes overdenken we nog even aan alles wat we weer (voor de 1e en gelijk laatste maal ?) gezien hebben vandaag.




(vrijdag) voordat we Page verlaten bekijken we nog even de Glen Canyon dam, en Lake Powel en rijden dan naar de dichtbij gelegen Lower Antilope Canyon, om hier doorheen te lopen. we hebben vandaag 2x geluk, de 1e keer omdat de Canyon na hevige regenval 3 dagen gesloten was, maar nu net weer open is. Onder begeleiding van een Indiaanse gids dalen we af in de smalle Canyon die door de rode stenen met aparte vormen in combinatie met het licht wat de Canyon invalt een hele aparte belevenis is.





(8) Het Wilde Westen

Na de wandeling door de Canyon rijden we de staat Utah in (klokje 1 uur vooruit zetten) op weg naar Monument Valley, het centrum van de Navajo indianen. Het is alsof we in de filmset van Bonanza zijn beland, dit landschap doet echt denken aan de westernfilms (m.u.v hier en daar een toilet huisje midden op de prairie, ja die indianen worden ook steeds moderner). Off-road rijden we door de vallei en ontdekken waarom de Indianen roodhuiden worden genoemd. De auto is namelijk helemaal rood geworden van de stof (wij zelf bijna ook, omdat we de ramen allemaal open hebben staan). De zon gaat bijna onder als we op onze eindbestemming Bluf aankomen waar we overnachten. Het 2e geluk van de dag is dat vanavond de jaarlijkse Rodeo Avond is. DE happening voor alle Indianen in dit gebied. Dit blijkt wel als wij daar aankomen en iedereen er op z'n zondags en traditioneel (dus mooi) gekleed is. Voordat de show begint haalt Sjaak nog even 2 Hamburgertjes (het broodje blijkt echter het formaat van een grote Pizza te hebben, dus dat werd nog een hele kluif ;-) Maar wat denk je, willen net onze 1e hap nemen, gaan we eerst allemaal bidden voor de goede afloop van de show en daarna staant het hele volkslied zingen. Wel mooi allemaal maar de hamburgers waren ondertussen koud. Het was leuk om de Rodeo wedstrijden te zien, tot dat er één letterlijk onder de voet werd gelopen door een stier. De dans show van opperhoofden en pocahontassen was daarin tegen een stuk minder gevaarlijk maar ook leuk om te zien.





(zaterdag) Als we in het gezellige familie hotel waar we verblijven ontbijten, komen we de dokter tegen die gisteren betrokken was bij de gewond afgevoerde bull-rider van de rodeo show. Het viel gelukkig mee met de verwondingen zei hij, de durfal had een arm uit de kom en wat kneuzingen.
Het was vanmorgen vroeg al erg druk van mensen die een goed plekje langs de kant van de weg zochten voor de jaarlijkse Navajo parade, welke om 9 uur zou starten. Ook wij hadden een goede plek, en keken ongegeneerd naar iedereen die daar liep en alles wat daar gebeurde, en hadden hier en daar een praatje. 2 uur later dan gepland zien we de optocht naderen: eerst de Sheriff in z'n jeep gevolgt door brandweer/ambulance, vlaggendragers, 100 Harleys en dan waar het om gaat de Missen van alle Navajo stammen/streken met gevolg die al snoep gooiend (alsof het pepernoten zijn) voorbij trekken.






(9) Capitol Reef

Als de parade voorbij is gaan we richting Capitol Reef een rit van 260 km. Maar wat een ongelovelijk mooie route zeg. We slalommen tussen en over bergen en canyons door, komen geen dorp of afslag tegen, en worden telkens weer verrast als achter een volgende bocht de natuur er weer anders uitziet. Onderweg bekijken we ook nog enkele "natuurlijke Bruggen" die we tegen komen. En dan ineens in de middle of no where, staat ons Hotel (met zwembad). We hadden er al rekening mee gehouden dat er geen restaurant in de buurt zou en hebben al een avondmaal meegenomen. (best handig dat we in bijna alle Hotels/motels een magnetron op de kamer hebben)

(zondag) Capitol Reef National Park staat voor vandaag op het programma. Na eerst een leerzame uitleg over het park van een ranger, trekken we door het park heen. Na afloop komen we even op adem bij wat in onze ogen "het kleine huis op de prairie" moet zijn, en waar ze heerlijke Appeltaart hebben. Afkomstig van een boomgaard hier gemaakt door de  mormonen die deze plek gesticht hebben. Tenslotte reizen we via het Dixie National Forrest (waar we na ruim 1 week reizen de 1e koeien tegen komen) door naar Escalante. Onderweg komen we trouwens heel veel motor rijders tegen, en bijna allemaal op mooie Harley's. Je krijgt er de easy rider kriebels van...